187 ام

میدانی ؟

کمی آرام تر شده ام

اندکی سنگین

ذره ای ساده

در من ، آن دخترک شلوغ و پرسرو صدا رخت بربسته

موج های پرتلاطم تشویش لنگر

و کیسه های پرپشت حماقت و شجاعت ابلهانه زمین گیر شده است

و من

اینچنین مبهوت و بیخیال نظاره میکنم چهره دخترک دور شده از رنگ های گرم را .