۳۴۰ ام

خیلی وقته نمیام بنویسم

حوصلشو ندارم .. حسش نیست

چندباری اومدم که برای خودم پیش نویس کنم؛ اما بازم 

منصرف شدم و بستم اومدم بیرون. خیلی وقته که حتی وبلاگ های

دوستان هم نمیخونم.

اشتیاقی به هیچ چیز نیست. چندروزه به زور خونه دوست جونی میرم

و شب اونجا میمونم. 

اون مقاله ی مسخره هم معلوم نیست عاقبتش چی میشه علافمون کرده.

خوابم میاد...

اما دلم میخواد بیدار بمونم... چرا؟ نمیدونم!!!

دلم یه طوریه... شاید کمی گرفته. 

به زندگی ها فکر میکنم...